erdal beye ağıt

Gökte yıldız vardı gece

Memur dedi bana çiçek

ondan kalan tek hatıra

İrem ağlar emre ağlar

Eş dost ağlar duyan ağlar

Serviste bir bayan ağlar

Bir şeyler götüremedin

Her şey zamanda kaldı

Hele bak ne görüyorsun

Mavi gök kara toprak

Didikliyor yontuyor bil

Baş ucunda bir karınca

Sen mezarda eller evde

Uzanıyor yorganınca

Söyle nasıl nerde eskiler

Hani amca hani dede

Bu böyledir giden gelen

Kimi çalar kimi söyler

Hadi şimdi söyle bana

Kinler haset ve intikam

Nerde mal nerde mülk

Hani şöhret nerde makam

De ne zaman geleceksin

Ötelerden haber var mı

Kabir azabı zor mu

Ne diyor bak yaşlı annen

Yaptıkların örtü olsun

Yorganını ört te uyu

Sevmediğin adamların

Sana rahmet okuyor

Mezarına gidip her gün

Bre şair iyi dedin

Sana sağlık diline de

Ali Kemal Nacaroğlu

--------------------

Bu şiirin hikayesi:

ERDAL BEY ÖLDÜ. ÖLMESE İYİ (Mİ) OLURDU YA, ÖLDÜ İŞTE. ÖLMESİ GEREKİYORDU Kİ, O DA HER FANİ GİBİ ÖLDÜ İŞTE. O, ÖLDÜĞÜNDE GÖKTE YILDIZ VARDI. GECE DURAMAMIŞ. BİR TERLEMEDİR BAŞLAMIŞ. SIKINTI ALMIŞ YÜRÜMÜŞ. BANYOYA ATMIŞ KENDİNİ. SONRA UYUMUŞ. GECENİN BİR VAKTİNDE SIKINTI YENİDEN BAŞLAMIŞ. BOĞUCU BİR SIKINTI. YENİDEN BANYO. RAHATLADIM DERKEN AZRAİL... ALLAH RAHMET ETSİN AMA MEMURU BENİMLE TARTIŞIRKEN YANİ ÇİÇEK İSTERKEN OLDU HERŞEY (YANİ, BAYAN MEMURU ÇİÇEK İSTERKEN, ÇİÇEK TELAŞINDAYKEN OLDU HERŞEY. ADEM GELMEDEN DAHA.) ÖLÜM HABERİ GELDİ. MEMURU ÜZGÜN. KANAT GERDİĞİ MERURLARI DEĞİL. BEN ÜZGÜN, İSMAİL ÜZGÜN. ELLİ KÜSUR SENE VE ÇALIŞMAYLA, ÇABALAMAYLA GEÇEN YILLAR. YAS YERİNE GİDENLER VARDI. AYŞEGÜL'Ü DE GÖNDERDİM. DİYOR Kİ AYŞEGÜL: BAŞKA BİR YAS TUTUŞ ŞEKLİ. GÖRMEDİĞİM YAS TUTUŞU BURADA GÖRÜYORUM. EŞ, EVLAT VE KARDEŞLERDE ÜZÜNTÜ EMARESİ YOK. AMA ANNE ÜZGÜN. 
SEVMEDİĞİ ADAMLAARI (MEMURLARA RAHMET OKUDU ONA.) DEFALARCA MEZARINA GİTTİLER DE RAHMET OKUDULAR. SEVDİKLERİ DEĞİL.